Adverbiaal
Adverbiaal lii celkkuujeessân. Adverbial lii veerbâ miärus. Tot almoot pääihi, ääigi, täävi, suujâ teikkâ mere. Adverbiaal västid čuávuváid koččâmuššáid: Kuus? Kost? Kuás? Maht? Moin naalijn? Mane? ~ Mondiet?[1]
Adverbialáid kuleh toh uásih celkkust, moh iä lah subjekteh, objekteh, predikativeh, predikateh, kvanttoreh iäge ceelhâlasattâsah.[1]
Páguliih teikkâ tievâsmittee adverbialeh mute
Adverbialeh pyehtih leđe celkkuu merhâšume tááhust páguliih teikkâ tievâsmittee adverbialeh. Páguliih adverbialeh (teikkâ tievâdâsadverbialeh) láá tagareh adverbialeh, moh rähtih celkkust tievâslii celkkuu. Taah adverbialeh kuleh veerbâ valensân já toi kyeđđim meddâl celkkust kuáđá celkkuu vájuvâžžân.[1]
Eeči lii Avelist.
Heikkâ áásá Ruávinjaargâst.
Ulmuuh láá pargoost.
Tievâsmittee adverbialeh láá tagareh, moh iä lah celkkust páguliih mut toh pyehtih celkkui maidnii lasetiäđuid. Ceelhâ lii tievâslâš adverbialttáá-uv.[1]
Almaah ceggejii láávu riidon.
Eeči moonâi čuoigân.
Celkkust pyehtih leđe sehe páguliih já tievâsmittee adverbialeh: om. Eeči moonâi oro vatâmin tiäđu tast, kuus eeči moonâi, mut ij aainâs tom, maht moonâi.[1]